Η πρόκληση της χρονιάς.
Κάθε χρόνο, βάζω κάποιους στόχους. Οι στόχοι αυτοί είναι πολλών ειδών. Μπορεί να είναι κιλά. (Έτσι για τα Χριστούγεννα θέλω -30 μπορώ;) Μπορεί να είναι βιβλία. (Ήθελα να διαβάσω το καλοκαίρι κάποια βιβλία πληροφορικής αλλά και δυο τρία άλλα – Καλά πήγα, μάλλον τα κατάφερα). Μπορεί να είναι sites (ήθελα να το μαζέψω λιγάκι το […]
Χάνω το χιούμορ μου…
Είναι αρκετός καιρός τώρα που με έχει πιάσει μια σοβαρότητα που ξεφεύγει από τα δεδομένα μου. Έχω την εντύπωση ότι με έχουν απαλλοτριώσει και δεν μπορώ πια να εκφραστώ όπως συνήθως. Παλιά αντιμετώπιζα τα πράγματα με πιο καλή διάθεση. Τώρα τις ανεξαρτησίες που ακούω τις δουλεύω συνέχεια μέσα στο μυαλό μου και καταλήγω μέσω της […]
Η βιογραφία μου…
Είναι αντιγραφή. Αντιγράφω τον εαυτό μου… Τι κάνω πια… Λοιπόν καλά είμαι. Μου είχαν ζητήσει τη βιογραφία μου πριν 2 χρόνια οι φίλοι μου από το ΑΣΜΠΕΤΑ και έφτιαξα το κειμενάκι που ακολουθεί. Το ξετρύπωσα λοιπόν ψάχνοντας, μου άρεσε πολύ και το ξανανεβάζω. Φέρτε μου μολύβια, τόνους το χαρτί και άστε με να γράψω όλα […]
Living in the past…
Πρέπει να είναι πάνω από 10 χρόνια όταν είχα μαθητή το Γεράσιμο. Ήταν τότε Β’ δέσμη, ατίθασο μυαλό, φοβερό πειραχτήρι, ατάκες μοναδικές αλλά και μια συχνότητα επικοινωνίας “άλλη”. Σε βαθμό που ήθελες πολύ προσπάθεια να συντονιστείς. Ίσως έφταιγε και η “κεφαλλονίτικη προέλευσή” του. Προσωπικά είμαι εκπαιδευμένος σε μια τέτοια επικοινωνία – εδώ και πολλά χρόνια […]
Κάνετε την δουλειά που σας αρέσει;
Ο επαγγελματικός προσανατολισμός είναι άγνωστο φρούτο για ανθρώπους της ηλικίας μου. Η επιλογή γινόταν συνήθως αφού μπαίναμε στη σχολή – όπου τύχαινε και πετυχαίναμε – αν πετυχαίναμε – και εκεί πια το ψάχναμε να δούμε τι μπορεί να κάνει κανείς με αυτή τη σχολή. Από την άλλη ήταν και η λογική του να βρούμε μια […]
Νέες εμπειρίες.
Αυτό το καιρό πάλι βιώνω νέες πρωτόγνωρες καταστάσεις. Ο μεγάλος μου γιος είναι εδώ με άδεια απόλυσης, 20 κιλά ελαφρύτερος (παιδί του μπαμπά του γαρ είχε το περιθώριο). Τώρα είναι οριακά αδύνατος. Μου κάνει εντύπωση που έχω γιο που “τέλειωσε στρατό”. Στις διακοπές μας θέλει να ακολουθήσει με το δεύτερο αυτοκίνητο. Και αυτό νέο είναι. […]
Οδυνηρή εγγραφή.
Η εγγραφή που ακολουθεί είναι γραμμένη με πολύ κόπο αλλά και πολύ πόνο. (κυριολεκτικά). Να γίνω σαφής για να καταλάβετε τι εννοώ. Προχθές όπως έχω πει ξεκίνησαν επισήμως οι διακοπές στο σχολείο. Έτσι επιτέλους απελευθερώθηκαν τα πρωινά και σκέφτηκα… κάθομαι που κάθομαι γιατί λοιπόν να μη πάω να γραφτώ σε ένα γυμναστήριο να “σμιλέψω το […]
Τελειώνει ο μαραθώνιος των εξετάσεων.
Αύριο είναι η τελευταία μέρα των εξετάσεων. Όπως γίνεται πάντα σε κάθε τέλος έχουμε και μια αρχή. Έτσι μετά από 34 μέρες εξετάσεων επιτέλους αύριο είναι η τελευταία μέρα. Οι μαθητές είναι αυτοί που ταλαιπωρήθηκαν περισσότερο μια και στα είκοσι μου χρόνια δεν θυμάμαι εξετάσεις να έχουν τόσο μεγάλη διάρκεια. Αύριο θα ζητήσουμε από τους […]
Τελικά μείναμε λίγοι…
Πριν λίγες μέρες έγινε μια εκδήλωση στο σχολείο για τη λήξη της σχολικής χρονιάς. Είναι ένας τρόπος να βρεθεί όλο το προσωπικό μαζί και να διασκεδάσει με “ένα ποτάκι”. Σε αυτή την εκδήλωση συνήθως ανακοινώνονται οι αποχωρήσεις από το σχολείο λόγω συνταξιοδότησης ή μετάθεσης. Έτσι και φέτος αποχώρησαν λόγω συνταξιοδότησης έξι συνάδελφοι από τους οποίους […]
Η θέση μου στο κόσμο (!).
Βαρύγδουπος τίτλος. Δεν ξέρω καν αν αντιπροσωπεύει και αυτά που θέλω να πω. Θα το ξεκινήσω και όπου βγάλει. Άλλωστε πάντα έτσι κάνω. Το έχω ξαναγράψει. Στο blog συμπεριφέρομαι σαν τον προφορικό λόγο. Τα γράφω όπως μου έρχονται, μετά διορθώνω τα ορθογραφικά και έφυγε. Γιαυτό μερικές φορές ίσως οι βιαστικοί αναγνώστες έχουν παρατηρήσει ότι κατεβάζω […]
