Δευτέρα πρωί στο σούπερ μάρκετ.
Είπαμε το κλείσιμο του σχολείου έδωσε κάποιες αλλαγές στο καθημερινό μου πρόγραμμα. Έτσι βρέθηκα Δευτέρα πρωί στο Σούπερ Μάρκετ σε ώρα εντελώς ασυνήθιστη για μένα. Εκεί λοιπόν μπροστά στο πάγκο των τυριών έχοντας απέναντι μου τον Λευτέρη, υπάλληλο που με εξυπηρετεί πολλά χρόνια τώρα, ώστε τελικά να έχουμε και μια κουβέντα παραπάνω, έδινα μιά μια […]
“Σμιλεύοντας” το κορμί μου.
Η εγγραφή αυτή είναι η εκατοστή. Αυτό σημαίνει ότι εκατό μέρες από την στιγμή που μετακόμισα στο “δικό μου σπίτι” έχω αντιμετωπίσει το πληκτρολόγιο και έχω γράψει κάτι. Το τι είναι αυτό το κάτι… συνήθως σκέψεις δικές μου που μοιράζομαι μαζί σας, και με αυτό το τρόπο, όπως συχνά λέω ανοίγω το καπάκι και φεύγει […]
MOODLE Κάτι παλιό… αλλά τόσο νέο…
Είναι αρκετός καιρός τώρα που ασχολούμαι με αυτό που λέμε εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Έχω ήδη αναφερθεί σε αυτό. Υπάρχουν διάφορες πλατφόρμες CMS όπως τις λένε (Class Management System) και αυτή μάλλον είναι η πιο διαδεδομένη. Να πω δυο λόγια μιά και το έχω υποσχεθεί στον Μαύρο Πητ και φυσικά για όλους τους άλλους για να […]
Γηράσκω αεί διδασκόμενος…
Παλιό ρητό. Το είπε ο… τέλος πάντων αυτός που το είπε. Μόλις μαζεύτηκα στο σπίτι. Έκλεισα περίπου 12 ώρες στο σχολείο και δυστυχώς μέχρι και την άλλη βδομάδα θα πηγαίνει έτσι. Τέλος πάντων. Δεν έχω διάθεση για τίποτα από δουλειά. Έφτιαξα λοιπόν καφέ χαζεύω στη τηλεόραση στον υπολογιστή και κάνω το μόνο που με ξεκουράζει. […]
Θέλω, θέλω, θέλω….
Με πιάνει μερικές φορές να θέλω να κάνω πολλά. Έτσι θέλω να ξαναρχίσω να ασχολιέμαι με το βίντεο. Οι “πελάτες” μου περιμένουν. Έχω να κάνω το νέο ΑΣΜΠΕΤΑ, έχω τους φίλους χημικούς που περιμένουν τη ταινία από τη μάζωξη στα Γιάννενα, έχω ακόμα να φτιάξω τη ταινία από τη περυσινή εκδρομή στη Σκοτία. Αλλά έχω […]
Τελικά είμαστε ένας βαθμός…
Έγινε σήμερα στο σχολείο και με έβαλε σε σκέψεις. Μια μαθήτρια μου η Μαρία (όλες Μαρίες λέγονται και όλοι οι μαθητές μου Γιάννης) σήμερα μου φάνηκε πολύ σκεπτική. Μπαίνοντας λοιπόν στη τάξη τους χαιρέτησα και χαιρέτησα ειδικά τη Μαρία λέγοντας της… – Γεια σου Μαρία με τα τρελά τα κέφια. Περίμενα να αντιδράσει με κάποιο […]
Αγαπητό μου ημερολόγιο…
Σήμερα αποφάσισα να γράψω πάνω σου τις πιο κρυφές μου σκέψεις γιατί ξέρω καλά ότι από τη στιγμή που θα σε κλείσω και θα σε κρύψω θα φυλάξεις τα μυστικά μου από τα περίεργα βλέμματα. Νομίζω ότι περνάω κρίση μέσης ηλικίας. Φλερτάρω τα πενήντα – από κάτω – και με έχει πιάσει μια συνεχής διάθεση […]
Καφές με φίλους… η καλύτερή μου.
Κάπου κάποτε στα αρχαία υπήρχε η φράση…”Πιστεύω τω φίλω…” Μη με ρωτήσετε για παρακάτω δεν τα θυμάμαι… και αυτό πολύ είναι. Όμως από τότε -πριν περίπου 35 χρόνια – άρχισα να ψάχνω το θέμα των φίλων. Πάντα θυμάμαι να έχω φίλους, ίσως γιατί μιλάω πολύ… αλλά θυμάμαι και μια πολύ δύσκολη φάση που “είχα ξεμείνει” […]
Ο κύριος Διευθυντής είναι πολύ ευχαριστημένος…
Είμαι πολλά χρόνια στην ιδιωτική εκπαίδευση και όλα αυτά τα χρόνια ασχολούμαι με 1500 πράγματα. Αυτό το οποίο πάντα μου έλειπε ήταν η επιβράβευση. Ακόμα και στο ξεκίνημα μου που δεν ήξερα τι μου γίνεται και ψαχνόμουνα. Ακόμα και τότε το “μπράβο” και το “ευχαριστώ” ήταν δυσεύρετο. Ποτέ δεν το κατάλαβα γιατί. Και δεν ήταν […]
Η λύτρωση της μαύρης σακούλας…
Χθες είπαμε να κατεβάσουμε τα χειμερινά. Αφορμή ήταν το μισό της τελευταίας εβδομάδας. Είπαμε ότι μάλλον τελειώσαν τα ψέματα και έπρεπε να εξοπλιστούμε κατάλληλα. Φτιάξαμε λοιπόν τα παιδιά – έτσι τα λέμε ακόμα – που ακόμα μια φορά συνειδητοποιήσαμε ότι πολλά από τα περυσινά ρούχα πια δεν κάνουν. Και καλά ο μεγάλος “ολοκλήρωσε” την ανάπτυξη […]
