Υποθεση project…
Μια όχι και τόσο εύκολη υπόθεση…τελικά.
Πέρασα την πρώτη βδομάδα των διακοπών, μελετώντας για τις ερευνητικές εργασίες. Η αλήθεια είναι ότι είδα πολλά ωραία πράγματα και πολλά που αξίζει να αναφερθούν. Όμως συνδυάζοντας αυτά που διάβασα με αυτά που είδα στο σεμινάριο, και αυτά που έχω ακούσει σε διάφορες συζητήσεις σχετικά με τα projects, όπως έχουμε συνηθίσει να τα λέμε, με βάζουν σε κάποιες ανησυχίες, για την προοπτική του εγχειρήματος.
Ας τα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά για να καταλάβετε τι εννοώ.
Στο σεμινάριο, πολλοί συνάδελφοι είχαν έρθει για να μάθουν για τα projects ώστε να μπορέσουν να μάθουν τι είναι και να μπορέσουν να καλύψουν “ωράριο” μέσα από τα project. Δηλαδή ακούστηκε αρκετά ότι “εγώ χάνω ώρες στο νέο σχολείο, και θα πάρω ένα ή δυο projects να συμπληρώσω”. Έτσι το πρώτο σοκ ήρθε όταν έγινε κατανοητό ότι τα projects θα είναι σε ζώνη. Δηλαδή όλη η Α λυκείου ταυτόχρονα θα μοιράζεται στις τάξεις ενδιαφέροντος και θα γίνονται τα projects. Άρα όχι πάνω από ένα project ο καθένας. Το δεύτερο σοκ ήρθε όταν ανακοινώθηκε και έγινε κατανοητό ότι η αποζημίωση θα δίνεται στον ένα καθηγητή για δύο ώρες και στον άλλο για μία ώρα. Άρα το μέγιστο δύο ώρες στο πρόγραμμα.
Προχωρώντας παρακάτω έχουμε και άλλα. Τα περισσότερα σχολεία δεν έχουν προχωρήσει σε κατανομή ωρών, γιατί απλά δεν ξέρουν ούτε που θα είναι του χρόνου, ούτε ποιοι θα είναι στο σχολείο. (μη ξεχνάμε ότι έχουμε και κρίσεις διευθυντών αυτό το καιρό.) Τα “άλλα” αυτά ξεκινάνε από το βιβλίο του κ. Η. Ματσαγγούρα για τις καινοτόμες δράσεις. Είναι ένα βιβλίο εγχειρίδιο για τις ερευνητικές εργασίες, όπως αναφέρονται στο νέο σχολείο. (Είναι ανεβασμένο στις προηγούμενες εγγραφές).
Σε αυτό το βιβλίο λοιπόν, έχουμε και λέμε, ότι στις αρχές του σχολικού έτους, δεν το προσδιορίζει αλλά λογικά εκεί βρίσκεται χρονικά, κάποιοι συνάδελφοι, ανά δύο, αφού συζητήσουν και συνεννοηθούν, θα κατεβάσουν πρόταση στο σύλλογο, αιτιολογημένη, για το ποιο θέμα θα θέλανε να βάλουν στην Α’ λυκείου. Η αιτιολόγηση συνίσταται στην συνάφεια του θέματος με την ύλη της Α’ λυκείου, και την παιδαγωγική αξία του προγράμματος, και τον τρόπο που θα “δουλευτεί” το θέμα. Επίσης θα αναφέρεται ποιος θα πληρώνεται με δύο ώρες και ποιος με μία ώρα. Και όλα αυτά θα κατατεθούν ενυπόγραφα, για να συζητηθούν στο σύλλογο. Και ο σύλλογος των καθηγητών θα μαζέψει τις προτάσεις και θα επιλέξει ν+1 θέματα, όπου ν οι διαθέσιμες τάξεις της Α’ λυκείου, και θα τις προωθήσει στους μαθητές. Και λέω εγώ, έτσι στο άσχετο… ΔΕΝ κατατίθενται προτάσεις… Τότε τι γίνεται; Έχω και άλλα σενάρια καταστροφής αλλά τα αφήνω για αργότερα.
Δηλαδή αλλιώς θα δουλέψω ένα θέμα που σκέφτηκα, προβληματίστηκα, σχεδίασα εγώ με τον συνάδελφο και φίλο (που μπορώ να δουλέψω μαζί… γνωστά πράγματα αυτά έτσι;) και αλλιώς θα δουλέψω το θέμα που μου δόθηκε “άνωθεν” (και δεν πολυγουστάρω εδώ που τα λέμε και την πρακτική του “άνωθεν”, αλλά είναι και παραπάνω δουλειά…Λέμε τώρα.)
Εδώ πρέπει να τονίσω ότι τα σχόλια, τα έχω ακούσει κατά καιρούς και δεν είναι δικά μου.
Επίσης πως θα κάνουν την ερευνητική εργασία όταν σε πολλά σχολεία δεν έχει επιμορφωθεί ούτε ένας, ενώ σε κάποια επιμορφώθηκαν καθηγητές γυμνασίου (το διάβασα σε σχόλιο – αν κατάλαβα καλά ότι συνάδελφος γυμνασίου παρακολούθησε γιατί είχε αγωνία για το παιδί της που θα πήγαινε Α’ λυκείου !!!!) Άλλωστε στα χαρτιά που συμπληρώναμε γράφαμε και τη βαθμίδα (!) που εγώ το ερμηνεύω ότι δεν ήταν η μόνη συνάδελφος. Λοιπόν, πως θα κάνουν την εργασία; Αυτοσχεδιάζοντας!!! και χρησιμοποιώντας την καλή θέληση των καθηγητών και την εμπειρία τους σαν καθηγητές και παιδαγωγοί. (Αυτές τις εκφράσεις χρησιμοποίησε ο κ. Ματσαγγούρας στη συζήτηση που είχαμε στο ΠΕΚ όταν βάλαμε κάποια πρακτικά θέματα ζόρικα…)
Και μετά η αξιολόγηση… πως θα γίνει; Και τι θα μετρήσουμε και πόσο θα μετρήσει; Μη ξεχνάμε είναι από αυτά που θα μετράνε στο φάκελλο του παιδιού. Και πως και πόσο θα μετράνε. Και πως και πόσο θα αξιολογούμε εμείς. Και αν μοιράσουμε “απλόχερα” μονάδες, πως θα το μαζέψουμε μετά, και αν από την άλλη, αξιολογήσουμε κατά το “δοκούν” (όπως πάντα κάνουμε αλλά έχουμε κάποια κριτήρια, ενώ τώρα….).Εδώ να πω ότι έχει μια κατάσταση το βιβλίο για τα κριτήρια αξιολόγησης, αλλά μιλάμε είπαμε για όσους δεν επιμορφώθηκαν.
Και πάμε στην διαχείριση της ομαδοσυνεργατικής τάξης, που λειτουργεί ανακαλυπτικά, με φθίνουσα καθοδήγηση, σε θέματα που έχουν οι ίδιοι καθορίσει και σε κύρια ερωτήματα που έχουν θέσει οι ίδιοι. Μη μου πείτε ότι δεν έχετε άγνωστες λέξεις γιατί δεν θα σας πιστέψω. Όλα καινούργια είναι… Αν κάποιος δεν συμφωνεί μπράβο του… γιατί προηγείται της εποχής του. Δύσκολα πράγματα… να δουλεύει με αυτό το τρόπο, που δεν έχουμε μάθει όλα αυτά τα χρόνια. Και εδώ έχει πράμα για συζήτηση αλλά ας το αφήσουμε προς το παρόν.
Και πάμε στο συντονισμό. Ο συντονιστής (χωρίς αποζημίωση), θα συντονίζει όλα τα τμήματα και θα έχει οργανωτικό ρόλο, το οποίο σημαίνει ότι θα φροντίζει ώστε οι συνάδελφοι να έχουν έγκαιρα τις υποδομές που χρειάζονται (αίθουσα υπολογιστών, προβολέας, βιβλιοθήκη, επίσκεψη ή ότι άλλο…μπορεί να υπάρχει διαθέσιμο και να ζητηθεί). Συντονιστής θα είναι συνήθως ο υποδιευθυντής ή κάποιος άλλος (για παράδειγμα τώρα σας γράφει ο “άλλος”).
Και φτάσαμε στο τέλος… Έχουμε την παράδοση των ατομικών φακέλλων, και του συλλογικού φακέλλου της εργασίας. Αυτά που ακούγονται για “ετοιματζίδικες” εργασίες φασόν εδώ θα φανούν. Διότι η εργασία παρουσιάζεται σε κοινό, και οι μαθητές επιχειρηματολογούν πάνω σε αυτή. Εκτός αυτού, ο μεγαλύτερος όγκος της δουλειάς πρέπει να γίνεται μέσα στη τάξη… Τώρα πως θα κατεβάσουν υλικό, και θα το επεξεργαστούν, θα το τυπώσουν, και γενικά θα το δουλέψουν στο σχολείο, είναι ζητούμενο. Το άλλο για τις παράλληλες ημερίδες δεν το πολυκατάλαβα. Εγώ πιο εύκολα θα το έβλεπα σε μια ημερίδα για όλο το σχολείο στην αίθουσα τελετών του σχολείου για όλους τους μαθητές, μια και πολύ σύντομα σε όλους θα χρειαστεί, παρά παράλληλα σε αίθουσες για κάποιους κλπ κλπ κλπ…
Πολλά έγραψα πάλι… και λίγα είναι όμως σε σχέση με όλες τις απορίες μου. Θέλει δουλειά και σκέψη το όλο εγχείρημα και νέα νοοτροπία που ακόμα τη ψάχνουμε. Τελικά φαίνεται ότι η υπόθεση ερευνητική εργασία ή project θα είναι μια δύσκολη υπόθεση.
Τη καλησπέρα μου.
Επιμόρφωση Project…(μέρος 2ο).
Συνεχίζοντας την καταγραφή, από την επιμόρφωση πάνω στα projects, σήμερα θα ανεβάσω ότι έχει δοθεί από παραδείγματα, και άλλο υλικό, ολοκληρώνοντας ουσιαστικά ό,τι έχει δοθεί πάνω στο θέμα.
Ξεκινάμε λοιπόν με κάποια γενικά ακόμα κείμενα, πριν προχωρήσουμε στις εργασίες.
Θυμίζω ότι τα αρχεία WORD και POWER POINT αποθηκεύονται και μετά ανοίγονται ενώ τα αρχεία PDF ανοίγουν κατ’ ευθείαν.
Ξεκινάμε λοιπόν με τις φάσεις ενός project. Έτσι οι φάσεις αυτές φαίνονται σε κείμενο εδώ, ενώ αν το θέλετε σε power point μπορείτε να το δείτε εδώ.
Για το γενικό θεωρητικό σχήμα πάνω στα Projects μπορείτε να δείτε εδώ.
Εδώ έχουμε ένα βιβλίο του κ. Ματσαγγούρα, πάνω στον οδηγό για τα projects. Έχουμε και δύο παραρτήματα σχετικά με την δημιουργία projects. Μπορείτε να τα δείτε εδώ και εδώ.
Εδώ έχουμε μια παρουσίαση πάνω στα projects και αφορά το γενικότερο πλαίσιο για τα projects.
Μετά ακολούθησαν τα παραδείγματα ερευνητικών εργασιών. Κάποιες είναι “υπερβολικές” όπως το “Αυτοκίνητο” και τα “Κινητά”. Μας είπαν ότι είναι έτσι μεγάλα και πολύπλοκα για να δώσουν αφορμές για εργασίες, και από αυτά να διαλέξουμε εμείς ένα κομμάτι για επεξεργασία. Ο τρόπος που δουλέψαμε πάλι ήταν ομαδοσυνεργατικό το μοντέλο. Εμείς για παράδειγμα δουλέψαμε με το αυτοκίνητο και ενώ είχε αρκετά θέματα, μέσα από τη συζήτηση προέκυψε σαν θέμα πως μπορούμε να δημιουργήσουμε και να αξιοποιήσουμε ένα ερωτηματολόγια πάνω στο αυτοκίνητο.
Θα ξεκινήσουμε λοιπόν με καταγραφή των projects. Συνήθως έχουμε τρία αρχεία. Κάποιο θεωρητικό, μια παρουσίαση και ενδεχομένως κάποιοι πίνακες, Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.
Project αυτοκίνητο : Τα αρχεία βρίσκονται εδώ, εδώ και εδώ.
Project κινητά : Έχουμε αρκετά αρχεία : η φιλοσοφία του προγράμματος φαίνεται εδώ, έχουμε την παρουσίαση, την εργασία και τέλος το χρονοδιάγραμμα.
Project νερό : Αρκετά μεγάλο κείμενο με πολλές αναφορές.
Project μέταλλα : Άλλη μια μεγάλη εργασία με πολλά σημεία αναφοράς.
Project μαθηματική μοντελοποίηση : Μια εργασία πάνω στη μαθηματική μοντελοποίηση.
Project ενέργεια και περιβάλλον : Μια εργασία σε μορφή και ύφος ερευνητικής εργασίας με πληροφορίες πάνω στη δομή των εργασιών.
Για τέλος άφησα την παρουσίαση την οποία χρησιμοποίησε η επιμορφώτρια μας κ. Βασιλοπούλου, την οποία σας ανεβάζω ως έχει εδώ.
Τελευταίο αρχείο από την σειρά και με αυτό κλείνει η παρουσίαση των projects. Είναι η εφαρμογή των project στην Γαλλία, όπως εφαρμόζονται στην Ελληνογαλλική Σχολή της Αγίας Παρασκευής. Η παρουσίαση είναι εδώ… ενώ εδώ έχουμε παραδείγματα (σκαναρισμένα) από projects στη Γαλλία.
Αυτά είναι όλα όσα έχω πάνω στα projects. Είναι πολλά, που σημαίνει ότι πρέπει να ασχοληθεί κάποιος αρκετά για να τα βάλει σε μια σειρά.
Το σημαντικότερο για εμένα είναι όσοι συνάδελφοι ασχοληθούν με τα projects, να μη το κάνουν απλά για να καλύψουν ώρες. Έχει πολύ δουλειά και θέλει πολύ προσοχή για να μη “καεί” το πρόγραμμα. Είναι σημαντικό να ξεφύγουμε από το “copy – paste” αλλά να μη πέσουμε και στη “λούμπα” του να υποβαθμίσουμε το πρόγραμμα μη δίνοντας του τη σημασία που πρέπει.
Τη καλησπέρα μου…
ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ ή ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟΥ…
Μακάρι και να ήξερα. Τέλος πάντων μόλις παρέλαβα δυο καινούργιες εργασίες τις οποίες σε πρώτη ματιά είδα πολύ αξιόλογες και τις ανεβάζω ως έχουν για την δική σας αξιολόγηση…
Η μία αφορά τη διατροφή και είναι εδώ.
Η άλλη αφορά τα ρούχα και τη μόδα και είναι εδώ.
Πάλι κάτι βρέθηκε…
Επιμόρφωση Project… (μέρος 1ο)
Σήμερα πρώτη μέρα του Ιουλίου – για 44 λεπτά ακόμα – και είπα να ξεκινήσω μια σειρά εγγραφών για την επιμόρφωση. Αυτό το καιρό παρακολουθήσαμε πολλά.
Από τον Δεκέμβρη μέχρι τα τέλη Μαΐου παρακολούθησα το πρόγραμμα για πιστοποίηση Β’ επιπέδου. Δεν πιστοποιήθηκα ακόμα και η αλήθεια ήταν ότι είχαμε τόσο όγκο δουλειάς, που ακόμα δεν το έχω ταξινομήσει. Και πρέπει να γίνει γιατί θα έχει διάβασμα. Μάλλον μέχρι τον Νοέμβρη πρέπει να δώσουμε τις εξετάσεις για την πιστοποίηση.
Ακολούθησε το πρόγραμμα “Μείζονος επιμόρφωσης” με όλες τις “παρενέργειες. Δεν πήγαμε αυτή τη φορά, αλλά την επόμενη υπόσχονται να μας παίξουν και εμάς. Οπότε, όποτε γίνει αυτό θα πάμε και εμείς (οι ιδιωτικοί) να παρακολουθήσουμε.
Τέλος τη Δε 27/6 και την Τρ 28/6 είχαμε την επιμόρφωση για τα ερευνητικά σχέδια για την Α’ λυκείου (κν τα projects).
Σε όλα είχαμε πλήθος από πληροφορίες και θα προσπαθήσω κάνοντας μια μικρή αναδρομή και ουσιαστικά “αναμετάδοση” του σεμιναρίου, να σας δώσω σε κάθε περίπτωση το αντίστοιχο υλικό αλλά και ότι άλλο μας έχουν δώσει. Έτσι και εσείς θα έχετε μια εικόνα και θα διαχυθεί η γνώση. Και μια και το συζητάμε, τέλη Αυγούστου μέχρι 3 Σεπτέμβρη θα μπορείτε να κάνετε ηλεκτρονικά την αίτηση για τον νέο γύρο που θα γίνει πιθανότατα αρχές Σεπτέμβρη. Προσοχή είναι “νεκρός χρόνος” για εμάς. Αλλά όπου και να είστε, μια σύνδεση χρειάζεστε και τη κάνατε την αίτηση.
Τη πρώτη μέρα το βασικό θέμα ήταν η ομάδα. Να γνωριστούμε και να μπούμε σε μια ομάδα. Για να είμαι ειλικρινής, πρώτα φτιάξαμε την ομάδα και μετά συζητήσαμε. Αλλά δεν πειράζει.
Μπορείτε να δείτε κάποια κείμενα για την ομάδα και πως δουλεύει εδώ :
1. Διαμόρφωση Ομάδας – Βήματα και αρχές.
3. Σχέσεις στην ομάδα και διδακτικό σχέδιο.
4. Προσεγγίζοντας την εκπαιδευτική ομάδα.
5. Η αλλαγή μέσα από την σχέση.
Η διαμόρφωση της ομάδας μπορεί να φανεί σχηματοποιημένα εδώ, με μορφή βημάτων και πίνακα.
Τα αρχεία που είναι WORD και POWER POINT τα κατεβάζετε πρώτα και μετά τα ανοίγετε.
Ακολουθούν οι δύο οδηγοί: Ο οδηγός, για τον επιμορφούμενο αλλά και ο οδηγός για τον επιμορφωτή. Να τα διαβάσετε με αυτή τη σειρά.
Τώρα έχουμε κάποιες παρουσιάσεις.
Η παρουσίαση του Η. Ματσαγγούρα για τις Καινοτομίες και τα Project. Η συγκεκριμένη παρουσίαση είναι η κεντρική της επιμόρφωσης και βάζει τα ερωτήματα που πρέπει να μπαίνουν όταν κάνουμε μια ερευνητική εργασία.
Ακολουθούν τρεις παρουσιάσεις πάνω στα projects από το ΕΚΦΕ Αιγίου. Αφορούν μεν τα projects στο Γυμνάσιο, αλλά η λογική – που είναι και το σημαντικότερο στοιχείο – είναι η ίδια. Θα τις αριθμήσουμε απλά.
Τέλος – για σήμερα – έχουμε το θεωρητικό υπόβαθρο, για το project το οποίο είναι ο οδηγός – γενικά – για τα projects.
Τα αρχεία που είναι PDF ανοίγουν κατευθείαν στο browser.
Νομίζω ότι ήδη σας έχω δώσει αρκετό υλικό για να ασχοληθείτε. Θα ακολουθήσει άλλη μια σειρά με επί μέρους projects και πληροφορίες για το καθένα σαν παραδείγματα. Ταυτόχρονα θα σας μεταφέρω και την εμπειρία μου.
Μέχρι τότε τη καλησπέρα μου…
Η παρουσίαση στην Ημερίδα….
Πολύ λίγα και πολύ σύντομα… λόγω χρόνου. Τα άλλα σε επόμενη φάση….
Έτσι για σήμερα… την παρουσίασή μου μπορείτε να τη δείτε εδώ…
Η ποιότητα δεν είναι η καλύτερη και ο ήχος απλά ακούγεται. Έτσι μπορείτε να σχηματίσετε μια άποψη.
Τη καλησπέρα μου….
Ημερίδα στις νέες τεχνολογίες και την εκπαίδευση…
Είναι γνωστό ότι υπάρχει μια αγωνία για το θέμα. Οι απόψεις είναι πολλές και σε πολλά θέματα αντιφατικές. Άλλοι θεωρούν το διαδίκτυο τη λύση για το πρόβλημα της εκπαίδευσης. Άλλοι θεωρούν ότι το διαδίκτυο είναι υπερεκτιμημένο.
Το Υπουργείο θέλει να βάλει τις νέες τεχνολογίες στις τάξεις αλλά οι προτάσεις του μάλλον μπερδεύουν παρά οδηγούν σε αυτή τη κατεύθυνση. Έχει επιδοθεί σε ένα αγώνα δρόμου επιμορφώσεων και οι εκπαιδευτικοί τρέχουν από επιμόρφωση σε επιμόρφωση – εμού συμπεριλαμβανομένου όπου μου επιτρέπουν – . Πολλοί φεύγουν απογοητευμένοι από την εμπειρία.
Κάποιοι έχουμε μια άποψη για το θέμα – πολλοί περισσότεροι από όσο περιμένουν κάποιοι – και θέλουμε να τη μοιραστούμε και κυρίως να τη συζητήσουμε. Το έχουμε προσπαθήσει αρκετές φορές, σε διάφορα μέρη της Ελλάδας (πέρυσι μόνο βρέθηκα Κόρινθο, Γιάννενα, Πάτρα, Σύρο με κίνητρο όλο αυτό που λέμε νέες τεχνολογίες). Ακόμα και στις διακοπές μου έχω “εντάξει” 2-3 συναντήσεις με φίλους για καφέ και συζήτηση με αυτά τα θέματα. Μάλλον θα παρατήσω την οικογένεια για κανένα μπανάκι και εγώ θα ψάχνω το Γιώργη και το Νικόλα.
Μέσα λοιπόν σε αυτή τη λογική του ψαξίματος την Τετάρτη 29 Ιουνίου του 2011 στο ΔΑΙΣ στο Μαρούσι θα γίνει μια ημερίδα από το “Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Επικοινωνίας” με θέμα την
“Ενημέρωση για την αξιοποίηση Διαδικτυακών Εργαλείων και Κοινοτήτων στον
τομέα της Εκπαίδευσης και της Δια Βίου Μάθησης”
μέσα στα πλαίσια της Δράσης “Μάθηση 2.0”
Σε απλά ελληνικά : πως μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα εργαλεία που παρέχει το WEB 2.0 στην εκπαίδευση αλλά και ποια είναι η μέχρι τώρα εμπειρία μας από αυτή την εφαρμογή. Όπως ίσως φαντάζεστε θα είμαι εκεί… με εισήγηση αλλά και απολογισμό και προβληματισμό. Είναι σημαντικό – όπως εγώ πιστεύω – τα βήματα να γίνονται προσεκτικά και σε κάθε φάση να παίρνουμε την κατάλληλη ανάδραση για το επόμενο βήμα. Ένα σημαντικό γεγονός που μάλλον θέλουμε να ξεχάσουμε είναι ότι έχουμε διπλάσια με τριπλάσια ηλικία από τους μαθητές μας και σκεφτόμαστε αλλιώς… Άρα αν νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα, το χάσαμε το παιγνίδι.
Έχει αναφερθεί πολλές φορές ότι είμαστε “ψηφιακοί μετανάστες” ενώ οι μαθητές μας είναι “ψηφιακοί ιθαγενείς”. Όλα αυτά αλλά και πολλά άλλα βάζει πάλι ο Sir Ken Robinson στην ομιλία του για τα παραδείγματα (Σας την δίνω με τη μορφή των σκίτσων από την RSA. Αν την θέλετε ολόκληρη υπάρχει και διαρκεί 55 λεπτά. Με τα σκίτσα διαρκεί 11 και λέει πολλά…πάρα πολλά. ) Δείτε την….
Και για να επανέλθουμε : Την Τετάρτη όσοι μπορούν – είναι δύσκολη μέρα και εργάσιμη αλλά – καλό θα είναι να παραβρεθούν στο χώρο. Όσοι επιθυμούν μπορούν να το δηλώσουν στην κ. Πέρσα Ιακωβίδου στο 210 3689413 και θα δοθεί και βεβαίωση παρακολούθησης. Η συνεννόηση είναι απαραίτητη για την καλύτερη οργάνωση. Το πρόγραμμα αναλυτικά μπορείτε να το βρείτε ΕΔΩ όπως και ένα κείμενο με χρήσιμους συνδέσμους για ενημέρωση.
Τη καλημέρα μου….
Bahalides rules….
Σήμερα ξεκαθάρισε το τοπίο μετά από ένα μήνα περίπου. Δηλαδή, έγινε η αρχική αναφορά με την επιμόρφωση στις 19/5 όπως είχα γράψει τότε μετά προσπαθήσαμε να κάνουμε την αίτηση αλλά “μας μυρίστηκαν” και μας είπαν να περάσουμε στο κήπο. Βέβαια η επιστολή ήταν άκρως προσβλητική κατά την άποψή μου αλλά τέλος πάντων. Τα είπαμε αυτά.
Και φτάνουμε την Τετάρτη όπου παίρνω ένα χαιρετιστήριο μήνυμα από την εισηγήτρια στο Πρόγραμμα Μείζονος Επιμόρφωσης, που με καλωσόριζε στο πρόγραμμα. Αμηχανία, έκπληξη, απορία… Τι γίνεται εδώ… Πριν 10 μέρες οι εντάσεις ήταν στα ύψη και τώρα…σαν να μη τρέχει τίποτα…Περίεργα πράγματα.
Έλα όμως που είμαι σε κρίσιμη ηλικία (είπαμε – ήντα πλέον, όχι πια – άντα) και δεν μπορώ ας πούμε να πάω εκεί σαν να μη τρέχει τίποτα και να φάω πόρτα και να διεκδικώ την επιμόρφωση με στιχομυθίες του τύπου.. “μα με καλέσατε…”, …”μα ο συνάδελφος είναι επιλαχών” κλπ κλπ κλπ και άλλα τέτοια όμορφα και είπα να ενημερώσω την επιμορφώτρια μου και να ζητήσω διευκρινίσεις στο θέμα. Πολλοί είπαν ότι ήταν λάθος… και δεν έπρεπε να πω τίποτα. Για μένα δεν ήταν… Δεν μπορώ να αλλάξω τώρα. Δεν δέχομαι τον αποκλεισμό, δεν δέχομαι τα υπονοούμενα, (είτε είναι από λάθος χρήση της γλώσσας είτε όχι), αλλά δεν δέχομαι και να διεκδικήσω κάτι με τη “σιωπή μου” μη με πάρουν χαμπάρι… Φώναξα για να έχω το δικαίωμα να επιμορφωθώ. Δεν θα το πάρω αυτό το δικαίωμα στη λούφα.
Η αλήθεια είναι ότι αιφνιδίασα την επιμορφώτρια η οποία – δικαίως – δεν καταλάβαινε ακριβώς τι γινότανε και ρώτησε και αυτή να μάθει – Μου είπε ότι θα με ενημερώσει έγκαιρα. Σήμερα λοιπόν παίρνω το χάρτη πρόσβασης στο σχολείο στη Μάνδρα… Ναι ξενιτεύτηκα. Θα έκανα περίπου 100 χιλιόμετρα τη φορά να πάω και να έρθω – για να επιμορφωθώ. Σκέφτηκα λοιπόν, ότι αφού σήμερα είμαι στη λίστα αύριο πάω για επιμόρφωση. Οι άλλοι συνάδελφοι που δεν είχαν την “τύχη μου” είπαν ότι περίμεναν από εμένα να τους ενημερώσω για το τι θα γίνει μπας και είναι προετοιμασμένοι για το Σεπτέμβριο. ΦΕΥ!!!!! (κάπου το θυμάμαι από τα αρχαία – τότε – σαν δυστυχώς…) Στις δώδεκα το μεσημέρι μου το είπαν….ΔΕΝ ΣΕ ΕΠΙΜΟΡΦΩΝΟΥΜΕ. ΚΑΝΕΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ καθηγητής δεν επιμορφώνεται αυτή τη φορά. Τσαντίστηκα αλλά το περίμενα… Τουλάχιστον μετά από όλο αυτό το θόρυβο, έλπιζα μήπως κάποιοι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί μπαίνανε στο πρόγραμμα αλλά όχι… τελικά. Και λέω…
Δεν πάω μια βόλτα από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, να δω τι γίνεται. Άλλωστε δίπλα είναι. Νάσου με λοιπόν στη γραμματεία της επιμόρφωσης, όπου θα έλεγα ότι “χαρήκανε” που με γνώρισαν με τόσα που είχα γράψει. Τους ρώτησα τι ακριβώς γίνεται και μου είπαν τα ίδια…(Λογικό). Τους ρώτησα τι θα κάνω την 1η Σεπτέμβρη και μου είπαν “ότι και οι άλλοι – που δεν κληρώθηκαν…(παράλογο).Τους είπα ότι τα παιδάκια της Α’ λυκείου φέτος με το καινούργιο σύστημα, θα πρέπει να κάνουν πολλά και με άλλο τρόπο… Αν αυτοσχεδιάσω τα χαντακώνω… και δεν μου είπαν τίποτα (λογικό).
Όταν τους ρώτησα γιατί μας ξεσήκωσαν στέλνοντας την πρόσκληση, μη ξεκαθαρίζοντας τι γίνεται, κάνοντας δεκτές τις αιτήσεις, και αφού επιλεχθήκαμε για την επιμόρφωση, να μας απορρίψουν με αυτό το τρόπο, μου είπαν ανθρώπινο λάθος. Η αλήθεια είναι ότι αυτό εγώ το άκουγα για τροχαία, αεροπορικά δυστυχήματα, και άλλα τέτοια δυσάρεστα… για επιμόρφωση πρώτη φορά το άκουσα…
Όταν τους ρώτησα γιατί δεν πήραν τρία άτομα από κάθε σχολείο (1 φιλόλογο – 1 μαθηματικό – 1 φυσικών επιστημών) ώστε όλα τα σχολεία να έχουν τρεις καθηγητές επιμορφωμένους μια και αφορά το νέο σχολείο, και τις νέες μορφές διδασκαλίας… είπαν ότι δεν παίρνουν αυτοί τις αποφάσεις… Δεν είχε νόημα, να επιμείνω. Η γραμματεία προφανώς δεν παίρνει τις αποφάσεις (το ακούσατε εσείς που παίρνετε τις αποφάσεις… κοινή λογική χρειάζεται…εφόσον χρήματα υπάρχουν).
Η αλήθεια είναι ότι δεν καλύφθηκα από τις απαντήσεις. Δεν έλυσαν ουσιαστικά καμία απορία. Αντίθετα…δημιούργησαν και άλλες. Έτσι μένουμε στο αρχικό σχέδιο… Θα βρούμε από τους φίλους “του δημοσίου” το υλικό, να ρίξουμε μια ματιά, τουλάχιστον να μη πάμε έτσι το Σεπτέμβρη, αλλά να έχουμε μια άποψη για το τι γίνεται.
Υπάρχουν και καλά όμως. Αν δεν γινόταν αυτό δεν θα είχα το χρόνο… να γράψω αυτή την εγγραφή. Επίσης τα δυο παραπάνω απογεύματα θα με βοηθήσουν να φτιάξω την εισήγησή μου για την ημερίδα της Τετάρτης.
Α!!! Ναι έχουμε και άλλα…
Λοιπόν Δευτέρα – Τρίτη έχουμε ενημέρωση στα projects (2 ενννιάωρα μασίφ) με θέμα τις ερευνητικές εργασίες. Εκεί ο ΟΕΠΕΚ κινήθηκε στη κοινή λογική και από πολλά ιδιωτικά σχολεία επέλεξε έναν για επιμόρφωση. (λογικό). Εκεί λοιπόν θα μαζέψω ότι κυκλοφορεί, και θα το μοιραστώ όπως πρέπει με τους υπόλοιπους συναδέλφους.Θα έχετε ενημέρωση και πιθανότατα υλικό.
Την Τετάρτη έχουμε μια ημερίδα στο ΔΑΙΣ από το έργο : “Μάθηση 2.0 – Ενημέρωση για την αξιοποίηση Διαδικτυακών Εργαλείων και Κοινοτήτων στον τομέα της Εκπαίδευσης και της Δια Βίου Μάθησης”. Εκεί λοιπόν θα παρουσιάσω μια εργασία με θέμα τα φόρουμ και την χρήση στην εκπαίδευση.Δουλεμένο θέμα από παλιά – επικαιροποιημένο και διαμορφωμένο κατάλληλα για την περίσταση.
Και την Πέμπτη 30 Ιουνίου έχουμε το τελείωμα του σχολείου και το κλείσιμο με πανηγυρική καταληκτική παιδαγωγική συνεδρίαση, όπου θα μπούνε πολλά θέματα και θα συζητηθούνε περισσότερα. Είναι μια πολύ συνηθισμένη διαδικασία για πολύ χρήσιμη. Μέσα από αυτές τις διαδικασίες γίνεται διάχυση της γνώσης και της εμπειρίας, αλλά και της διαφορετικής άποψης και οπτικής γωνίας. Με αυτό το τρόπο ξεκαθαρίζονται πολλά πράγματα και γίνεται καλύτερος προγραμματισμός.
Αυτά λοιπόν για σήμερα… Πάω να κάνω καμία δουλειά…
Τη καλησπέρα μου….
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ : (22 Ιουνίου 2011)
Οι άνθρωποι δεν παίζονται… πως αλλιώς να το πω…Σήμερα μετά από όλη την φασαρία και όλα όσα ειπώθηκαν, γράφτηκαν, σχολιάστηκαν, ήρθε στο σχολείο (3 φορές) μια εγκύκλιος από τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας που καλούσε τους Διευθυντές των σχολείων, να φροντίσουν ώστε να διευκολύνουν όλους τους καθηγητές στις υποχρεώσεις τους στα σχολεία, ώστε να μπορέσουν να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα μείζονος επιμόρφωσης που ξεκινάει σήμερα…
Φταίω εγώ να μιλάω μετά ότι “Ο Μπαχαλίδης κυβερνάει…” ή ότι κάτι “άλλο” ήταν να γίνει, που κάποιοι “άλλοι” ερμήνευσαν με ένα συγκεκριμένο τρόπο…. Τα συμπεράσματα δικά σας….
Groupies…
Το έχω ξαναγράψει για το μικρό μου γιο, που συμμετέχει σε μια ορχήστρα νέων του Καρέα.
Τη Κυριακή λοιπόν, η ορχήστρα αποφάσισε να πάρει μέρος στην εκδήλωση που θα γίνονταν στο Θέατρο Βράχων, (στο μικρό) σαν εκδήλωση υποστηρικτική στο Χαμόγελο του Παιδιού.
Σκέφτηκα λοιπόν να πάρα και τους γονείς μου να τον δουν μια και είχαν εκδηλώσει το ενδιαφέρον να τον δουν να παίζει. Αυτό έγινε με πολύ περίσκεψη μια και ο πατέρας μου αντιμετωπίζει αρκετά κινητικά προβλήματα και κάθε μετακίνηση είναι απόφαση. Αλλά το θέατρο προσφερόταν μια και ήταν κοντά, δεν είχε σκάλες και μεγάλη μετακίνηση και ίσα που θα έπρεπε να ανέβει τρία – τέσσερα σκαλιά για να κάτσει στις κερκίδες. Άλλωστε 8 κερκίδες έχει όλες όλες.
Δεν σκέφτηκα όμως δύο πράγματα. Πρώτο τα ηχεία… Τα ηχεία σε μια συναυλία, μπορεί να είναι “δυνατά” αλλά για έναν ογδοντάχρονο είναι εκκωφαντικά. Πραγματικά δυσκολεύτηκε να περάσει μπροστά από τη πίστα, πηγαίνοντας για τις κερκίδες, και προτιμήσαμε να κάτσουμε λίγο “άκρη” για να μη μας πιάνουν πολύ τα ηχεία.
Το δεύτερο που δεν σκέφτηκα ήταν ο καιρός. Και μάλιστα ο καιρός δεν ήταν καλός για όλους. Και σε κάποια φάση, συννέφιασε βαριά και άρχισε να στάζει. Αλλά δεν έπιασε βροχή μόνο μερικές σταγόνες στο ξεκίνημα. Ευτυχώς είχα την ¨ομπρελλάρα” την οποία έδωσα στους γονείς μου μια και το είχαν ανάγκη και αν παραζόριζε θα πήγαινα κάτω από τις κερκίδες και θα έρχονταν και αυτοί. Σε πρώτη φάση και με δεδομένη τη “δυσκινησία” προτίμησαν να μείνουν εκεί. Σε κάποια στιγμή άδειασε όλη η κερκίδα… ή πιο σωστά σχεδόν όλη….
Δεν νομίζω να είχε κανείς πιστότερο ακροατήριο. Τελικά δεν έβρεξε εκείνη τη φορά αλλά 10 λεπτά αργότερα, και τα έδωσε όλα. Μα όλα. Και όπως ήταν αναμενόμενο η ορχήστρα δεν έπαιξε. Και δεν έπαιξε γιατί μέσα στη βροχή τα ηλεκτρικά μηχανήματα δεν δουλεύουν – συνήθως.
Και έτσι γυρίσαμε άδοξα στο σπίτι χωρίς μουσική, και χωρίς να μπορέσουν να δουν το νεότερο εγγόνι να συμμετέχει στην ορχήστρα.
Συζητώντας το πάντως το ευχαριστήθηκαν, άσχετα αν δεν μπόρεσαν να παρακολουθήσουν τη συναυλία. Αύριο παίζουν στη κεντρική πλατεία Ηλιούπολης μετά το ΙΚΑ στις 9.00 το βράδυ. Αν θέλετε κοπιάστε. Εγώ θα είμαι εκεί. Ε! Ναι και εγώ groupie είμαι.
Τη καλησπέρα μου…
Η άλλη όψη της επιμορφωσης…
Στις αρχές του Ιουνίου ολοκληρώσαμε την επιμόρφωση Β’ επιπέδου. Αυτές τις μέρες προσπαθώ να διαβάσω όλα όσα κάναμε και να φτιάξω τις εργασίες που χρειάζεται να κατατεθούν μέχρι τις 17 προκειμένου να πιστοποιήσω ότι παρακολούθησα για να μπορέσω να πιστοποιηθώ στη συνέχεια μέσα από τις εξετάσεις. Μπλεγμένο φαίνεται. Δεν θα σταθώ σε αυτό. Θα σταθώ στις “παρενέργειες” αυτής της επιμόρφωσης.
Ξεκινήσαμε λοιπόν στις αρχές του Δεκέμβρη και βρεθήκαμε σε ένα χώρο με υπολογιστές… πολλούς υπολογιστές και ένα Ιντερνετ, που όταν μπαίναμε όλοι μαζί δεν φτάναμε ποτέ… εκεί που θέλαμε. Ένας ένας κάτι γινότανε, αλλά όλοι μαζί… χαμός. Και αυτό μέσα στο πρόγραμμα ήταν… εκπαιδευτικό. Ήθελε να εκπαιδευτούμε στο τι γίνεται όταν η ταχύτητα στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ δεν είναι μεγάλη… και το πόρισμα ήταν ότι απλά περιμένουμε.
Άσχετοι λοιπόν, μεταξύ μας οι περισσότεροι, με τα δικά μας χαρακτηριστικά και δεδομένα, για 6 μήνες συνεργαστήκαμε, δουλέψαμε, γκρινιάξαμε, σχολιάσαμε, γελάσαμε, και …μάθαμε. Έτσι τη Δευτέρα που μας πέρασε είπαμε να πάμε να τα πούμε μεταξύ “τυρού και αχλαδιού” ή πιο σωστά μεταξύ πίτσας και μακαρονάδας.
Βρεθήκαμε λοιπόν και μιλήσαμε όχι για σενάρια και εκπαιδευτικές μεθόδους, αλλά για εμάς, τα παιδιά μας, τη πορεία μας μέσα από την εκπαίδευση και γενικά μας έφερε πιο κοντά. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι έχουμε δέκα ακόμα φίλους συναδέλφους, σε διάφορα σχολεία.
Τώρα έχουμε όλοι χωθεί στις σημειώσεις μας και δουλεύουμε στα σενάρια μας. Καλή δουλειά λοιπόν σε όλους και καλό Σαββατοκύριακο – (Δεύτερο για όσους)…
Τη καλησπέρα μου…
Η αγωνία για το αύριο…
Βρέθηκα χθες στην Ένωση Ελλήνων Χημικών, για μια ημερίδα πάνω στο νέο Λύκειο. Είμαστε οι συνήθεις ύποπτοι εκεί. Αλήθεια το έχω απορία… γιατί δεν ανανεώνεται ο κόσμος… Δεν λέω καλά είναι να βλέπεις φίλους και γνωστούς αλλά όλοι οι υπόλοιποι, που διδάσκουν φυσικές επιστήμες τα έχουν ξεκαθαρίσει άραγε; Δύσκολο μου φαίνεται. Τέλος πάντων…
Βρέθηκα λοιπόν στην Ένωση και μετά από τρεις περίπου ώρες παρακολούθησης μπορώ να πω ότι…
1. Μάλλον αυξήθηκαν οι ώρες της Χημείας, και μάλλον μειώθηκαν της Βιολογίας.
2. Μάλλον πρέπει να δούμε πως θα αλλάξουμε εμείς την νοοτροπία που διδάσκουμε τις ΦΕ στο σχολείο.
3. Μάλλον σε τρεις βδομάδες θα ξέρουμε το νέο σύστημα εισαγωγής, οπότε θα μπορέσουμε να κρίνουμε που θα πρέπει να επιμένουμε. (Δια στόματος κ. Κουλαϊδή στο χαιρετισμό).
4. Μάλλον δύσκολα θα συνεννοηθούν οι ενώσεις μεταξύ τους.
5. Μάλλον πάλι θα τη ψάξουμε μόνοι μας τη δουλειά.
6. Μάλλον ανάποδα ξεκινάμε με 160 σχολεία πιλοτικά στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο και μετωπικά σε όλο το Λύκειο. (!)
Τώρα το αν κατάλαβα καλά ή όχι δεν το ξέρω. Αλλά για να ομολογήσω την αλήθεια, δεν έφυγα πιο ήρεμος χθες. Πιο χαρούμενος έφυγα γιατί είδα το Γιώργο, τον Νίκο, την Δήμητρα την Ελένη και πολλούς άλλους, αλλά η αγωνία παρέμεινε. Και ίσως έγινε μεγαλύτερη από το γεγονός ότι δεν έχουμε εικόνα από τα μελλούμενα. (ΑΠΣ για Β και Γ λυκείου – σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια). Πάντως επισημάνθηκαν πολλά.
Για να μπορέσετε να βοηθήσετε και εσείς αλλά και να αποκτήσετε πλήρη άποψη όλης της συζήτησης και όλου του προβληματισμού που αναπτύχθηκε (είπαμε περίπου τρεις ώρες) σας έχω το ηχητικό όλης της συζήτησης. Είναι σε αρχεία με φορμά amr που διαβάζεται με quick time player. Η εγγραφή έγινε με το κινητό…. ναι ντε το καινούργιοοοοο (Τι το πληρώσαμε…) και έτσι έχει παράπλευρο θόρυβο. Όμως είναι αξιοπρεπής εγγραφή και ακούγεται ικανοποιητικά.Τα αρχεία είναι δυο γιατί φταίει το νευρικό μου χέρι, που έκλεισε την εγγραφή και μόλις το κατάλαβα την ξαναάνοιξα αλλά έγραψε καινούργιο αρχείο. Το δεύτερο κομμάτι είναι 15 λεπτά περίπου και το πρώτο σχεδόν δυόμιση ώρες.
Λοιπόν έχουμε και λέμε : 1. Το μεγάλο κομμάτι είναι εδώ :
και 2 : το μικρό είναι εδώ.
Είπαμε ζητάτε αποθήκευση και το ανοίγετε με το Quick Time.
Υπομονή λοιπόν, αρκετό χρόνο και ακούστε το και αν θέλετε πείτε και τη γνώμη σας.
Τη καλησπέρα μου…
Μια ζωή στην “απέξω”… (μέρος δεύτερο)
Καινούργια μέρα, καινούργια βδομάδα και κυρίως νέα όρεξη…για όλα.
Προ ημερών είχα γράψει για το πρόγραμμα μείζονος επιμόρφωσης. Είχα εκφράσει κάποιες απορίες και είχα περιγράψει κάποιες αντιφάσεις που εμφανίζονταν. Σε επόμενη εγγραφή είχα πει ότι θα έκανα την αίτηση και ας αποφασίζανε οι ίδιοι. Έτσι και έγινε.
Τη Τετάρτη λοιπόν βγαίνουν τα αποτελέσματα και είμαι “επιλαχών” στο Χαλάνδρι. Μετά από κάποιο ψάξιμο με ενημερώνουν ότι στη Μάνδρα έχει κενές θέσεις και μπορώ να αλλάξω την αίτηση και να πάω εκεί. Με τη λογική ότι είναι 9 επισκέψεις όλο το σεμινάριο και βοηθάει σημαντικά η Αττική Οδός στη πρόσβαση, αλλάζω την αίτηση τη Πέμπτη και δηλώνω Μάνδρα Αττικής όπου έρχεται η απαντητική ότι ΟΚ θα παρακολουθήσω εκεί.
Τη Παρασκευή στην “ανεπιθύμητη αλληλογραφία” (γιατί το θέμα ήταν ΜΠΕ και το σύστημα το θεώρησε spam) βρίσκω “ανώνυμο” γράμμα που ξεκίνησε από τη Γραμματεία του Προγράμματος Μείζονος Εκπαίδευσης ένα γράμμα που ούτε λίγο ούτε πολύ μου έλεγε ότι είπα ψέμματα ότι είμαι μόνιμος εκπαιδευτικός στο Δημόσιο και έτσι μπήκα στη διαδικασία ενώ τελικά δεν είμαι – γιατί με κατάλαβαν μετά από ενδελεχή έλεγχο – οπότε “κόβομαι”.
Το είχα πει από την αρχή… ας ξεκαθαρίσουν τι θέλουν τελικά με όλες τις αντιφάσεις που εμφανίζονταν, αλλά όχι κύριοι… ΔΕΝ ΕΓΡΑΨΑ ΤΙΠΟΤΑ ΨΕΥΔΕΣ και δεν μπορείτε απρόσωπα μέσα από το τίτλο “γραμματεία” να λέτε ότι δήλωσα καθηγητής του δημοσίου, όταν πουθενά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ τέτοια αναφορά. Και από το ΙΚΑ έχω ασφάλεια (είναι για μόνιμους και όχι αναπληρωτές) όπως δήλωσα και το σχολείο που δήλωσα ότι εργάζομαι είναι δηλωμένο στα ιδιωτικά σχολεία.Σε καμία περίπτωση δεν πήγα να σας εξαπατήσω, και αν εσείς δεν μπορείτε να ελέγξετε “τα του οίκου σας” είναι δικό σας θέμα. Δεν μπορείτε να υπαινίσσεστε έστω και στο ελάχιστο ότι υπήρχε δόλος.
Το να μου πείτε ότι τελικά είναι μόνο για τους καθηγητές του Δημοσίου, να το δεχτώ γιατί είπαμε, ήταν αναμενόμενο – σε κάποιο βαθμό – λόγω των ασαφειών και των αντιφατικών ενδείξεων – αλλά ότι πήγα να σας εξαπατήσω σε καμία περίπτωση.
Από την άλλη έχουμε και το επίσημο όργανο του κλάδου, που σε πρώτες επαφές το Σαββατοκύριακο, η ατμόσφαιρα ήταν “δεν καταλάβατε, δεν μπορούσατε να δηλώσετε…” και άλλα τέτοια. Και τα προηγούμενα τα εκ παραδρομής… έγιναν αέρας. Πάλι εμείς δεν καταλάβαμε… Κοινώς μας “άδειασαν”… και δεν ξέρω για ποιο λόγο. Ας αναρωτηθούν όμως σε κανένα πεντάμηνο, γιατί στη Γενική Συνέλευση είναι μόνοι τους ή γιατί δεν έρχεται ο κόσμος να ψηφίσει… και αν δεν θυμηθούν, θα τους το θυμίσω εγώ μια και το σχολείο μας γίνεται εκλογικό κέντρο.
Βαρέθηκα να είμαι το κεφάλι του πολιορκητικού κριού (μαζί με μια μικρή ομάδα συναδέλφων που τη ψάχνουμε τη δουλειά και τα κυνηγάμε ) σε θέματα και να με χρησιμοποιούν για να ανοίξω νέες πόρτες. Μου προκαλεί πονοκέφαλο (γιατί άραγε;)
Συνοψίζοντας όλοι οι καθηγητές δεν είναι ίσοι. Και όλοι οι μαθητές επίσης δεν είναι ίσοι. Θέλετε να πετύχει το νέο σχολείο… είναι απλό (για εμένα με την απλοϊκή κοινή λογική που έχω) : ζητείστε από κάθε λύκειο να σας στείλει 3 καθηγητές (φιλόλογο, μαθηματικό, φυσικών επιστημών = 3 άτομα χ 2500 λύκεια νάτοι χονδρικά οι 8000 καθηγητές) και ενημερώστε τους. Έτσι αυτοί θα λειτουργήσουν σαν πολλαπλασιαστές σε πρώτη φάση για τον μεγαλύτερο όγκο μαθημάτων (σε ώρες ) και κάθε σχολείο θα έχει μια ενημέρωση για το καινούργιο λύκειο. Για να ξεκινήσει σωστά. Γιατί τώρα τα μισά παιδιά (σε όγκο ) θα είναι στο “σκοτάδι” όσον αφορά τις νέες πρακτικές του νέου σχολείου. Στον απολογισμό και την αξιολόγηση θα ήθελα πολύ να δω τι γίνεται… Κατά Απρίλιο του ’12 να περιμένω; Ή να μη περιμένω καθόλου… όπως σε τόσα άλλα;
Τέλος πάντων… αν δεν ρίξω τη γκρίνια μου Δευτεριάτικα δεν πάει καλά η βδομάδα. Τώρα που ήρθα “στα ίσα μου”, μπορώ να πω σε όλους σας…
Καλημέρα, καλή βδομάδα και να περνάτε καλά….
