Καλό ταξίδι Γιάννη
Έχω αρχίσει και τσαντίζομαι με τη κατάσταση. Τρίτη φορά φέτος μια τέτοια εγγραφή. Αυτή τη φορά για τον Γιάννη τον Ελεμέ συμφοιτητή αρχικά και φίλο έκτοτε για 35 χρόνια. Έφυγε από το καρκίνο αλλά όχι νικημένος. Μια και όπως έμαθα δεν του χάρισε ούτε ένα λεπτό. Δεν τον άφησε να χαρεί την νίκη του. Έφυγε […]
Μου κλέβω χρόνο…
Και μια άσχετη φωτογραφία από ένα μεγάλο φωτογράφο. Η Ακρόπολη το 1903 από τον Frederic Boissonas. Μόλις τέλειωσα ένα πολύ δύσκολο πρότζεκτ… Πάρα πολύ δύσκολο, και τώρα ακούω Neil Diamond και ξεκουράζω το μυαλό μου γράφοντας κάποιες σκέψεις όχι για κανένα άλλο λόγο, απλά για να κάνω κάτι άλλο και να ξεσκονίσω το blog μια […]
Πως να κάνεις πράγματα που δεν θέλεις…
Στη Σικελία στην Αίτνα το έδαφος είχε θερμοκρασία 40-50 β Κελσίου και από πάνω το χιόνι… ήταν χιόνι ( 0 β Κελσίου τουλάχιστον ). Άρα υπήρχαν κενά από κάτω ανάμεσα στο χιόνι και το έδαφος. Και φυσικά δεν χάσαμε ευκαιρία… όλοι… Σήμερα έκανα πολλά πράγματα που δεν ηθελα. Βρέθηκα στο πρώτο Νεκροταφείο για τη Βάλια […]
Καλό ταξίδι Βάλια…
Μου την δίνουν αυτές οι εγγραφές, γιατί όποτε κάνω μια τέτοια εγγραφή, πρέπει να χαιρετήσω κάποιον. Ένα φίλο που ξεκίνησε για το μεγάλο ταξίδι. Αυτή τη φορά τα πράγματα δεν είναι απλά (ποτέ δεν είναι αλλά τώρα είναι χειρότερα) γιατί δεν είναι κάποιος απλά γνωστός, ή ένας απλός συνεργάτης. Είναι η Βάλια. Η Βάλια με […]
Ο Βραζιλιάνος και ο…καφές.
Είμαστε στο 1966… εσωτερικός μετανάστης βρέθηκα στην Αθήνα από τα Χανιά από όπου μετακινηθήκαμε για λόγους υγείας. Βλέπετε παρά το γεγονός ότι τα Χανιά είναι ένα πολύ ωραίο μέρος για να μένεις, έχει πολύ μεγάλη υγρασία, κάτι που προκαλούσε πρόβλημα… Και νάμαστε στο ξηρό κλίμα των Αθηνών, στο Βύρωνα, σε μια περιοχή που το ένα […]
Το μέλλον… (μέρος δεύτερο)
…σήμερα. Και έτσι βρέθηκα τη Δευτέρα στο Γραφείο Ενημέρωσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, προσκεκλημένος από την Ψηφιακή Ατζέντα, σε μια συζήτηση με θέμα : Οι Ψηφιακές Δεξιότητες στην Εκπαίδευση. Θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω τη κατάσταση, κάνοντας ταυτόχρονα μερικές σκέψεις… ανάμεσα στις εικόνες που έβλεπα. Η μέρα ξεκίνησε κλασσικά με πρωινό ξύπνημα στις 6.00 σχολειο με […]
Homo Interneticus…
Η εγγραφή που ακολουθεί έχει μια ιστορία. Δεν είναι δική μου. Για την ακρίβεια είναι του φίλου μου του Γιώργου. Είναι από εκείνους τους ανθρώπους που μπαίνουν κάποια στιγμή στη ζωή σου και μένουν εκεί για πάντα. Μπορεί να μην είναι ο κολλητός που βρισκεσαι καθημερινά, μια και έμενε Θεσσαλονίκη, αλλά πάντα είχαμε κάτι να […]
Μια βασιλόπιτα που σημαίνει πολλά…
Ξεκίνησε σαν μια παρέα που έπινε καφέ…πριν περίπου 15 χρόνια. Πέρασε από γήπεδο 5Χ5 όπου έμεινε για 5 χρόνια και πριν 8 χρόνια το ξανάριξε στο καφέ. Ο λόγος είναι…η χαρά των ορθοπαιδικών. Ένας αχίλλειος τένοντας, μια επιγονατίδα και τελικά ένα κάταγμα ήταν το τελικό “χτύπημα” που μας έστειλε ξανά στο…καφέ. Η παρέα μεγάλωσε και […]
Ζημιά και άγχος…ο καλύτερος συνδυασμός.
Και ξαφνικά μέσα στη μέση του καλοκαιριού, το κλιματιστικό του αυτοκινήτου αποφάσισε να μη δουλεύει. Και οι αναδουλειές έκαναν ένα συνδυασμό εκρηκτικό. Ευτυχώς η κατάσταση εκτονώθηκε με 500 ευρώπουλα. Τόσα είχαν πέσει μέσα και τόσα ακριβώς μου περίσσευαν… Δυο μέρες έτρεχα. Να βρω ένα συνεργείο, να μπορέσει να βρει τον συμπιεστή και να αναλάβει την […]
Νέες εμπειρίες…συνέχεια απροσδιόριστη
Μόλις γύρισα από μια συναυλία. Και είμαι ενθουσιασμένος. Έπαιζε ο μικρότερος μου και ήταν καταπληκτικά. Όχι γιατί έπαιζε ο μικρός μου αλλά γιατί ήταν καταπληκτικά. Μια ομάδα με 13 παιδιά και ένα μαέστρο μέσα σε ένα μήνα πρόβες κυρίως Σ-Κ και έβγαλαν ένα αποτέλεσμα καταπληκτικό. Και κάτω από αντίξοες συνθήκες. Δηλαδή δεν τους έδιναν την […]
