Το βάζο με τα λουλούδια…
Προχθές πήρα ένα μπουκέτο λουλούδια. Τα είδα, μου άρεσαν, τα πήρα.Απλό. Γυρνάω σπίτι, τα φτιάχνω στο ανθοδοχείο, τα στολίζω στο σαλόνι και… τα ξεχνάω. Σήμερα το πρωί τα βλέπω… και φυσικά τα…θυμήθηκα. Αλλά τώρα δεν σώζονται πια… τα λουλούδια με αλλαγμένο χρώμα, κάτι προς το μαύρο να παίρνει…., τα φύλλα άλλο χρώμα, κάτι προς το […]
To INTERNET μας φέρνει πιο κοντά…
… και ταυτόχρονα μας απομονώνει. Είναι μια περίεργη σχέση. Για να γίνω σαφής, είμαι πάλι σε μια φάση “τοξίνωσης” και “αποτοξίνωσης”. Δηλαδή αισθάνομαι ότι η παρουσία μου μπροστά στον υπολογιστή, μου απορροφά πολύ χρόνο, τόσο ώστε να μη μπορώ να κάνω αυτά που πρέπει. Συνέχεια όλο και κάτι μένει πίσω. Έτσι για λίγο χρόνο θα […]
Επιτέλους ισότητα…
Να σας βάλω λίγο στο κλίμα… Ήταν 1999. Ο Γεράσιμος Αρσένης εφαρμόζει για πρώτη χρονιά το σύστημα των κατευθύνσεων για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο από το Λύκειο. Έχει εξαγγείλει την εξίσωση σε όλες τις διαδικασίες των ιδιωτικών και των δημόσιων εκπαιδευτικών. Εξίσωση….χμ όχι ακριβώς. Ακούστε την ιστορία και κρίνετε: Μόλις δίνουν τις πρώτες εξετάσεις – […]
Το σχολείο μου…
Φυσικά και ξέρετε ότι είμαι καθηγητής Χημείας. Έχω γράψει άλλωστε αρκετές φορές. Το ξέρετε ότι είμαι σε ιδιωτικό σχολείο, και αυτό το έχω γράψει αρκετές φορές. Το σχολείο που εργάζομαι είναι η Ελληνογαλλική Σχολή Αγίας Παρασκευής “Ευγένιος Ντελακρουά” όπως είναι ο πλήρης τίτλος του. Να σας ξεναγήσω λοιπόν… Περάστε…. Ρίξτε μια συνολική ματιά. Περάστε από […]
Δεν το έκανα εγώ…
Μόλις γύρισα από Άνδρο. Ψιλοκαμμένος, ψιλομαυρισμένος, ψιλοκουρασμένος και ψιλοσυγχισμένος. Γιατί με βρήκαν!!! Ναι με βρήκαν και μπήκαν στο γραμματοκιβώτιο μου και στείλαν στις διευθύνσεις μου – σαν να ήμουν εγώ – διαφημίσεις. Με ειδοποίησαν φίλοι σχετικά και μου είπαν τα καθέκαστα. Σήμερα βέβαια που γύρισα, είδα το γραμματοκιβώτιό μου γεμάτο με “απαντήσεις” σε αυτή την […]
Οδηγώντας…
Μου αρέσει να οδηγάω…Μου αρέσει να οδηγάω αυτοκίνητο αλλά σε ανοικτό δρόμο. Και όταν είμαι στην Αθήνα, δεν νομίζω ότι είμαι σε ανοικτό δρόμο, όπως κάνουν μερικοί, που θεωρούν ότι όλοι οι άλλοι είναι εμπόδιο, και θέλουν να περάσουν από πάνω τους. Αλλά μέσα στο αυτοκίνητο περιορίζομαι. Αυτό είναι κατάλοιπο από την οδήγηση με μηχανάκι. […]
Όταν ο “μεγάλος” είναι αναίσθητος…
Σήμερα είχαμε τα μηχανογραφικά. Σε απλά ελληνικά σήμερα βάλαμε αρίθμηση στα όνειρα και τα σχέδια. Τους δώσαμε σειρά προτεραιότητας και πλέον περιμένουμε να δούμε τι σειρά δώσανε και όλοι οι άλλοι για να δούμε ποιο όνειρό μας θα πραγματοποιηθεί. Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι απλά αλλά δεν είναι… Τα μηχανογραφική χωρίζονται σε δυο κατηγορίες… […]
Ενοχική ανατροφή…
Γιωργάκηηηηη!!!!! Τι έκανες πάλι; ή Τι ήταν αυτό που έσπασεεεεε;;;;; Εκφράσεις που έχουν ακουστεί σε όλα τα σπίτια. Κυρίως στα σπίτια που μεγαλώνουν παιδιά. Γιατί δεν υπάρχει περίπτωση…κάτι θα γίνει, κάτι θα σπάσει, κάτι θα χαλάσει. Είτε από ατύχημα, είτε ηθελημένα. Πάντα κάποιος φταίει. Και συνήθως ο κάποιος είναι κάποιο παιδάκι. Σε ακόμα πιο “έντονες” […]
Τέλος εποχής…
Προχθές βγήκαν οι βαθμοί. Μερικές φορές αισθάνομαι σπάνιος. Αυτή η φάση ήταν μια από αυτές. Προχθές αισθάνθηκα σπάνιο είδος μια και περίμενα να μάθω τους βαθμούς του παιδιού μου από το σχολείο. (Και είχα και τα “μέσα” μια και δουλεύω εκεί.) Όλη τη προηγούμενη βδομάδα, όπου ρωτούσα, όλοι ήξεραν και μονάδες και μόρια και τα […]
Βόλτα στο Αίγιο…
Το περασμένο τριήμερο βρέθηκα στο Αίγιο. Το είχα ανάγκη έτσι να ξελαμπικάρω λίγο και να αλλάξω παραστάσεις. Ο καιρός ήταν περίεργος. Δηλαδή πηγαίνοντας είχε συννεφιά και βρήκαμε και βροχή στο Ξυλόκαστρο. Φτάνοντας στη Κουνινά, το υψόμετρο έδειξε τις δυνατότητές του… 23 βαθμοί Κελσίου. Λίγο και θα έψαχνα να ανάψω και σόμπα!!!. Βέβαια ένα σπίτι κλειστό […]
