Μοναδικό : Θεραπεία τετραπλού by-pass από την εφορία.
Είναι φοβερό τι μπορεί να θεραπεύσει η εφορία. Πριν πολλά χρόνια φίλη που είχε υποστεί μαστεκτομή, όταν κατέθεσε στην εφορία τα σχετικά “χαρτιά” ο εφοριακός αμφισβήτησε το αν ισχύει η αναπηρία και τα χαρτιά, λες και ο μαστός ξαναφυτρώνει. Η αναλγησία και η τυπολατρεία περισσεύει. Όταν του είπε να του δείξει το στήθος της για […]
Τα Γιάννενα, εγώ και οι άλλοι…
Χθες ταξίδευα στη Δυτική Ελλάδα με κατεύθυνση για Αθήνα. Γυρνούσα από τα Γιάννενα όπου είχαμε κανονίσει τη τρίτη συνάντηση αποφοίτων του Χημικού του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων του 1979 – χρονιά που μπήκαμε στο Πανεπιστήμιο. Πρώτη φορά βρέθηκα στα Γιάννενα γύρω στο 1975 με οικογενειακή εκδρομή που κάναμε το γύρο της Δυτικής Ελλάδας, με πρώτη διανυκτέρευση στο […]
Αποτοξίνωση τέλος…
Πέρασαν σχεδόν δυο μήνες από την προηγούμενη εγγραφή. Δύο μήνες με πολλά πράγματα. Το πρώτο και κύριο οι διακοπές. Έκανα διακοπές από όλα. Έτσι άφησα το blog, άφησα τις ειδήσεις, άφησα τα site τα άφησα όλα. Έπιασα τη τσάπα, το κλαδευτήρι, το διάβασμα. Ήταν καλά… πολύ καλά… Έκοψα μισό τόνο ξύλα για τη στόφα, κουβάλησα […]
Εικοσιμία αποφοιτήσεις…
Είναι πολλές; Εικοσιένα χρόνια απόφοιτοι από την Ελληνογαλλική Σχολή Αγίας Παρασκευής (για τον Ελληνικό τομέα μιλάω… αν βάλουμε και τον Γαλλικό…είναι πολλά τα χρόνια). Βάλε 75 μαθητές κάθε χρονιά – χονδρικά, περίπου 1500 – 1600 μαθητές. Υπάρχουν κάπου 200 ακόμα από τα άλλα σχολεία που ήμουν πριν…μια χαρά το βρίσκω. Κάπου έχω αρχίσει και μπερδεύομαι […]
Είναι κάποια πράγματα που σε εξιτάρουν…
Έχετε αναρωτηθεί γιατί λέγεται ΒΔΕΛΛΑ το ιστολόγιο…και γιατί έχει τον υπέρτιτλο…”γιατί όλοι έχουμε τα κολλήματα μας”. Γιατί ισχύει ακριβώς αυτό, υπάρχουν κάποια θέματα με τα οποία έχω κόλλημα. Ένα από αυτά είναι οι φίλοι μου…Σε αυτούς ανήκει μια ομάδα ανθρώπων…που λέγονται “Χημικοί του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων – έτους 1979”. Κάποτε πριν 14 χρόνια…είπαμε να βρεθούμε για […]
Η επέτειος του Πολυτεχνείου… (μέρος πρώτο)
Μια σχολική γιορτή τόσο μοναδική όσο και οι συμμετέχοντες… Αλήθεια πόσες φορές έχω αναρωτηθεί, τι θα γινόταν αν αφήναμε τα παιδιά να δημιουργήσουν, να εκφραστούν όπως αυτά θέλουνε, χωρίς να τα βάζουμε στο κανάλι του καθωσπρεπισμού και του έτσι γίνεται. Να τα αφήσουμε να μας πουν αυτά που θέλουν χωρίς να τα περιορίζουμε και να […]
Καταγράφουμε το παρόν, δημιουργούμε τις μνήμες του μέλλοντος.
Έτσι έλεγε μια μπλούζα που φοράω τα καλοκαίρια. Είναι ένα T-shirt παλιό αλλά πολύ αγαπημένο. Κυρίως για αυτό που γράφει. Η επιγραφή πάνω στη κορυφή λέει : ΔΡΑΣΕΙΣ. Για σκεφτείτε λιγάκι το κείμενο και ελάτε να δούμε μαζί την ιστορία του. Όλα ξεκίνησαν το 1990. Νέος καθηγητής στο σχολείο και λάτρης της φωτογραφίας, ξεκίνησα να […]
Ένα Facebook γεμάτο αναμνήσεις…
Σήμερα το πρωί μου την έδωσε. Κοιτούσα το προφίλ μου στο facebook και πρόσεξα το κουμπάκι που έλεγε “άτομα που πιθανόν να γνωρίζετε”. Γενικά δεν το είχα ψαχουλέψει γιατί πάντα περίμενα να μου στείλουν πρόσκληση οι γνωστοί και φίλοι και εγώ να την αποδεχτώ. Πολύ περισσότερο από παλιούς μου μαθητές, οι οποίοι σε τελική ανάλυση […]
Θυμάμαι…
Για την εγγραφή που ακολουθεί φταίει ο Γιώργος. Φίλος και συνάδελφος από το σχολείο, είμαστε μαζί κάπου 22 χρόνια και από ότι φαίνεται εκεί θα με αφήσει. Σήμερα λοιπόν αφήσαμε το φωτοτυπικό να δουλεύει για τις φωτοτυπίες με τα θέματα, της Α’ λυκείου και πιάσαμε μια κουβέντα για την πορεία μας στην ηχητική τεχνολογία. Ξεκινήσαμε […]
Συνδεδεμένος…(για μια ακόμα φορά).
Χθες μέρα της γιορτής μου, βρέθηκα σε μια μάζωξη αποφοίτων. Οι απόφοιτοι του 2001 αποφάσισαν μετά από 10 χρόνια να βρεθούν για ένα ποτάκι στο Αμπάριζα στη Λέκκα. Είπα λοιπόν να πάω και εγώ να”δω” τι γίνεται. Και πήγα.. και είδα. Είδα μια μεγάλη παρέα με καμιά 25-αριά νέους να μιλάνε ασταμάτητα. Να λένε, να […]
