Ένας ιδιότυπος εμφύλιος…
Εμφύλιο δεν γνώρισα – και ευτυχώς – αλλά νομίζω ότι αυτό το καιρό, ένα τέτοιο κλίμα έχει αρχίσει να αναπτύσσεται στο χώρο. Να το κάνω σαφές… Όλη αυτή η κατάσταση, στην οποία με περισσή προσπάθεια κατάφεραν και μας έφεραν οι κατά καιρούς κυβερνώντες, μας έχουν οδηγήσει να λοξοκοιτάμε ο ένας τον άλλο. Προσέχουμε τι κάνει […]
Τι αξίζει τελικά;
Αυτές τις μέρες διαβάζω συνέχεια για τις νέες τάσεις στην εκπαίδευση…Είναι κάτι που ξεκίνησε αρκετό καιρό πριν και τώρα αρχίζει και παίρνει μορφή. Πολλά έχουν γραφτεί και φυσικά δεν μπορείς να τα ξέρεις όλα. Διαβάζεις διαβάζεις διαβάζεις… και όσο διαβάζεις τόσο μπλέκεσαι. Πάντα ήμουν θιασώτης του “κάθε μεγάλο ταξίδι ξεκινάει με ένα βήμα”. Εντάξει είναι […]
Ένα Facebook γεμάτο αναμνήσεις…
Σήμερα το πρωί μου την έδωσε. Κοιτούσα το προφίλ μου στο facebook και πρόσεξα το κουμπάκι που έλεγε “άτομα που πιθανόν να γνωρίζετε”. Γενικά δεν το είχα ψαχουλέψει γιατί πάντα περίμενα να μου στείλουν πρόσκληση οι γνωστοί και φίλοι και εγώ να την αποδεχτώ. Πολύ περισσότερο από παλιούς μου μαθητές, οι οποίοι σε τελική ανάλυση […]
Σαββατοκύριακο στο Αίγιο…
doing nothing…Σχεδόν. Μύρισα τριαντάφυλλα, τα κλάδεψα, τα καθάρισα, τα πότισα..(θα τα χαρούν οι γείτονες πάλι στην νέα ανθοφορία). Είναι φανταστική η φύση. Δεκαπέντε μέρες τον Αύγουστο, τα πότισα, τα κλάδεψα και πάνω στο φούντωμα τους με μπουμπούκια, έφυγα. Γυρίζοντας βρήκα τουλάχιστον 50-60 τριαντάφυλλα που είχαν κλείσει το κύκλο τους και είχαν ξεραθεί. Δηλαδή κάποια στιγμή […]
Χαρίστε…Συγγνώμη να ανοίξω τα παράθυρα…
να αεριστεί λίγο το blog… Έπιασε σκόνη και μυρίζει “κλεισούρα”. Αρχίζω να μη γράφω πια τόσο συχνά. Δεν είναι ότι έχω δουλειά, εντάξει όλο και κάτι βρίσκεται, αλλά κυρίως είναι η νέα ενασχόληση μου σαν εκδότης. Δεν μπορώ να βρω τη φόρμουλα εκείνη που θα φροντίζει να φέρνει την κατάλληλη πληροφορία στην εφημερίδα. Θέλω θέματα […]
Groupies…
Το έχω ξαναγράψει για το μικρό μου γιο, που συμμετέχει σε μια ορχήστρα νέων του Καρέα. Τη Κυριακή λοιπόν, η ορχήστρα αποφάσισε να πάρει μέρος στην εκδήλωση που θα γίνονταν στο Θέατρο Βράχων, (στο μικρό) σαν εκδήλωση υποστηρικτική στο Χαμόγελο του Παιδιού. Σκέφτηκα λοιπόν να πάρα και τους γονείς μου να τον δουν μια και […]
Μια ζωή στην “απ’ έξω”…
Είμαι 23 χρόνια ιδιωτικός εκπαιδευτικός, και όλα αυτά τα χρόνια έχω αντιληφθεί ότι η εξομοίωση ιδιωτικών και δημόσιων εκπαιδευτικών μάλλον μοιάζει με μύθο. Το 1999 με το καινούργιο σύστημα, αυτό που τελειώνει σε 2 χρόνια, κληθήκαμε να διορθώσουμε γραπτά, και να επιτηρήσουμε αλλά δεν πληρωθήκαμε, γιατί η εγκύκλιος, έλεγε ότι οι δημόσιοι εκπαιδευτικοί, που εμπλέκονται […]
Μοναδικά ντοκουμέντα…
Μόλις ξύπνησα μετά από μια μέρα δύσκολη. Με 4 ώρες ύπνο, έβαλα μπροστά το κατσικάκι…και μετά από κάποιες ώρες…πέντε περίπου, η κατάσταση είχε πάρει πολύ άσχημη τροπή…για το κατσίκι εννοείται… Βέβαια αν το καλοσκεφτείς η “άσχημη τροπή” είχε εκδηλωθεί αρκετές μέρες νωρίτερα, αλλά τι να κάνεις. Εδώ τα πράγματα παραέγιναν καυτά. Η φωτογραφία που βλέπετε […]
Ένας πολύ μικρός κόσμος…
Λένε ότι το Ιντερνετ απομονώνει και αποξενώνει τον άνθρωπο. Ίσως. Πάντως εμένα μου έχει διευρύνει σημαντικά τους ορίζοντες και με έχει γνωρίσει με ανθρώπους που έχουν μπει στη ζωή μου. Ανθρώπους που δεν θα γνώριζα ποτέ και σαφώς δεν θα είχα αυτή την προσωπική επαφή. Αφορμή για αυτή την εγγραφή είναι το χθεσινό Ασμπέτα. Το […]
Σσσσ…. (μέρος δεύτερο)
Έρχεται… Μη τη τρομάξετε… Την είδα χθες που έστριβα από το Καρέα για να μπω στον περιφερειακό. Ήταν εκεί όπως κάθε χρόνο και έλαμπε. Μόλις βγήκα στο δρόμο ένα ολόλευκο δέντρο – δεν ξέρω τι ήταν… σαν κερασιά έδειχνε. Αμυγδαλιά θα ήταν μόνο αν είχε ξεχαστεί…Πάντως έκανε εντυπωσιακή αντίθεση με το καφεγκρίζο όγκο του Υμηττού. […]
